niepodległość (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌɲɛpɔdˈlɛɡwɔɕt͡ɕ], ASepodlegu̯ość], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niezależność państwa od innych państw pod względem stosunków zewnętrznych i spraw wewnętrznych; zob. też niepodległość w Wikipedii
(1.2) przest. niezależność osobista, swoboda działania[1]
odmiana:
(1.1-2) blm[1],
przykłady:
(1.1) Polska ogłosiła niepodległość w 1918 roku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ogłosić / proklamować niepodległość • stracić / utracić / odzyskać niepodległość • bić się / prowadzić walkę / walczyć o niepodległość • wybić się na niepodległość • utrata / odzyskanie / ogłoszenie / proklamowanie niepodległości • Narodowe Święto Niepodległości
synonimy:
(1.1) niezawisłość, samostanowienie, suwerenność, wolność, autonomia; książk. independencja
antonimy:
(1.1) podległość, niewola, okupacja, protektorat,
hiperonimy:
(1.1) niezależność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niepodległościowiec m
przym. niepodległy, niepodległościowy
przysł. niepodległościowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. independentyzm
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „niepodległość” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  NODES
Done 1
eth 2