obcokrajowiec

obcokrajowiec (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔpt͡sɔkraˈjɔvʲjɛt͡s], AS: [opcokrai ̯ovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pochodząca z innego kraju

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obcokrajowiec	obcokrajowcy
dopełniacz	obcokrajowca	obcokrajowców
celownik	obcokrajowcowi	obcokrajowcom
biernik	obcokrajowca	obcokrajowców
narzędnik	obcokrajowcem	obcokrajowcami
miejscownik	obcokrajowcu	obcokrajowcach
wołacz	obcokrajowcu / obcokrajowcze	obcokrajowcy

przykłady:

(1.1) Ewa wychodzi za mąż za obcokrajowca.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cudzoziemiec; pot. zagranicznik, zagraniczniak

antonimy:

(1.1) rodak, krajan, ziomek

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. obcokrajowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. obcy + kraj + -owiec

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cudzoziemiec

• hiszpański: (1.1) extranjero m
• nowogrecki: (1.1) αλλοδαπός m
• nowopruski: (1.1) winnatauteniks m

źródła: