obrońca
obrońca (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ɔbˈrɔ̃j̃nt͡sa], AS: [obrõĩ ̯nca], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która broni, chroni przed czymś, wstawia się za kimś lub zajmuje się obroną czegoś przed zagrożeniem, krzywdą, napaścią itp.
- (1.2) praw. osoba, której pracą jest obrona interesów oskarżonego podczas sprawy karnej
- (1.3) sport. gracz broniący dostępu do bramki swojej drużyny
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obrońca obrońcy dopełniacz obrońcy obrońców celownik obrońcy obrońcom biernik obrońcę obrońców narzędnik obrońcą obrońcami miejscownik obrońcy obrońcach wołacz obrońco obrońcy
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obrońca ojczyzny / kraju
- (1.2) obrońca z urzędu
- (1.3) ostatni obrońca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obrona ż, obronienie n, bronienie n
- forma żeńska obrończyni ż
- czas. bronić ndk., obronić dk., wybronić dk.
- przym. obronny, obrończy
- przysł. obronnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) defender; (1.2) defender; (1.3) back, defender
- arabski: (1.1) حام m (ḥām)
- czeski: (1.1) obránce m; (1.3) obránce m
- duński: (1.1) forsvarer w; (1.2) forsvarer w; (1.3) forsvarer w
- esperanto: (1.1) defendanto
- estoński: (1.3) kaitsja
- fiński: (1.3) puolustaja
- francuski: (1.1) défenseur m; (1.2) défenseur m; (1.3) arrière m
- gruziński: (1.1) ქომაგი
- hiszpański: (1.1) defensor m; (1.2) defensor m; (1.3) defensor m
- interlingua: (1.2) advocato
- islandzki: (1.1) verjandi m; (1.2) verjandi m
- kataloński: (1.1) defensor m
- litewski: (1.1) gynėjas m; (1.2) gynėjas m; (1.3) gynėjas m
- niemiecki: (1.1) Verteidiger m; (1.2) Strafverteidiger m, Verteidiger m; (1.3) Verteidiger m
- norweski (bokmål): (1.1) forsvarer m
- pali: (1.1) tātar m
- portugalski: (1.1) defensor m
- rosyjski: (1.1) защитник m; (1.2) защитник m; (1.3) защитник m
- sanskryt: (1.1) त्रा m (trā)
- slovio: (1.1) hranitel (хранител)
- szkocki: (1.2) advocate
- szwedzki: (1.1) beskyddare w, försvarare w; (1.2) försvarare w
- ukraiński: (1.1) захисник m; (1.2) захисник m, адвокат m; (1.3) захисник m
- węgierski: (1.1) védő; (1.2) védőügyvéd, védő; (1.3) hátvéd, védő
- włoski: (1.1) difensore m, paladino m; (1.2) difensore m; (1.3) difensore m, terzino m
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 24.