obrona (1.6)
 
obrona (1.7) skandynawska
wymowa:
?/i, IPA[ɔbˈrɔ̃na], AS[obrõna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przeciwdziałanie atakowi, chronienie się przed obcą agresją
(1.2) wojsk. przeciwdziałanie atakowi zbrojnemu; zob. też obrona w Wikipedii
(1.3) przeciwstawianie się zarzutom lub wrogim argumentom
(1.4) praw. instytucja w procesie sądowym mająca na celu uchronienie oskarżonego przed wysoką karą
(1.5) sport. część drużyny utrudniająca przeciwnikowi zdobywanie punktów
(1.6) sport. działanie, które bezpośrednio zapobiega utracie bramki / punktu
(1.7) szach. rodzaj debiutu, w którym o charakterze gry zadecydował szachista grający czarnymi
(1.8) szach. przeciwdziałanie stracie figury lub pola na szachownicy[1]
odmiana:
(1.1-8)
przykłady:
(1.1) Po strzeleniu gola drużyna gości cofnęła się na swoją połowę i ograniczyła tylko do obrony.
(1.1) Starszy pan twierdzi, ranił włamywacza w obronie własnej.
(1.2) Pomimo przewagi liczebnej wrogich oddziałów obrona zamku się powiodła.
(1.3) Ma pan coś na swoją obronę? – Tak, wysoki sądzie, uderzyłem go, gdyż obrażał moją siostrę.
(1.4) Czy obrona ma jakieś pytania do świadka?
(1.5) Trener stwierdził, że obrona zespołu wymaga wzmocnień nowymi piłkarzami, bo drużyna traci zbyt wiele goli.
(1.6) Napastnik minął obrońców i strzelił mocno, ale bramkarz popisał się świetną obroną i wybił piłkę na róg.
składnia:
kolokacje:
(1.1) obrona konieczna / własnaskuteczna / desperacka / rozpaczliwa obrona
(1.2) ministerstwo obrony, obrona granic
(1.5) dziurawa obrona
(1.6) efektowna / piękna obrona
(1.7) obrona dwóch skoczkówobrona francuskaobrona rosyjskaobrona skandynawskaobrona królewsko-indyjskaobrona hetmańsko-indyjska
(1.8) obrona hetmana / wieży /… • obrona pozycji roszady
synonimy:
(1.1-2,5) defensywa
(1.3) usprawiedliwienie, uzasadnienie
(1.5) formacja obronna
(1.6) tylko o bramkarzu parada
antonimy:
(1.3-4) oskarżenie
(1.5) atak
(1.8) atak
hiperonimy:
(1.7) otwarcie, debiut
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obrońca mos, obrończyni ż, obronność ż, bronienie n
czas. bronić ndk., obronić dk.
przym. obronny, obrończy
związki frazeologiczne:
(1.2) obrona cywilna
etymologia:
pol. obronić < bronić < broń[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „obrona” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Porada „broń” w: Poradnia językowa PWN.
zapisy w ortografiach alternatywnych:
оброна
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) obrona
odmiana:
(1.1) lm obronas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  NODES
iOS 1
mac 4
os 13