obrotnik

obrotnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔbˈrɔtʲɲik], AS: [obrotʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. drugi kręg szyjny; zob. też kręg obrotowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obrotnik	obrotniki
dopełniacz	obrotnika	obrotników
celownik	obrotnikowi	obrotnikom
biernik	obrotnik	obrotniki
narzędnik	obrotnikiem	obrotnikami
miejscownik	obrotniku	obrotnikach
wołacz	obrotniku	obrotniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kręg obrotowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. obracać (się)

rzecz. obrót

przym. obrotowy, obrotny

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. obracać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) axis
• francuski: (1.1) axis m
• hiszpański: (1.1) axis m
• nowogrecki: (1.1) άξονας m
• rosyjski: (1.1) эпистрофей m, аксис m

źródła: