oburzenie
oburzenie (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) silne zdenerwowanie spowodowane czyimś nieodpowiednim, niewłaściwym lub niesprawiedliwym zachowaniem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oburzenie oburzenia dopełniacz oburzenia oburzeń celownik oburzeniu oburzeniom biernik oburzenie oburzenia narzędnik oburzeniem oburzeniami miejscownik oburzeniu oburzeniach wołacz oburzenie oburzenia
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) indignation
- duński: (1.1) indignation w
- francuski: (1.1) indignation ż
- hiszpański: (1.1) indignación ż
- niderlandzki: (1.1) verontwaardiging ż
- nowogrecki: (1.1) αγανάκτηση ż
- szwedzki: (1.1) indignation w, harm w, förtrytelse w
- ukraiński: (1.1) обурення n
- włoski: (1.1) indignazione ż, sdegno m
- źródła:
- ↑ Księga Psalmów 69,25, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Augustyn Jankowski, Lech Stachowiak).