oburzyć

oburzyć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. oburzać)

(1.1) aspekt dokonany od: oburzać

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		oburzyć
czas przyszły prosty		oburzę	oburzysz	oburzy	oburzymy	oburzycie	oburzą
czas przeszły	m	oburzyłem	oburzyłeś	oburzył	oburzyliśmy	oburzyliście	oburzyli
	ż	oburzyłam	oburzyłaś	oburzyła	oburzyłyśmy	oburzyłyście	oburzyły
	n	oburzyłom	oburzyłoś	oburzyło
tryb rozkazujący		niech oburzę	oburz	niech oburzy	oburzmy	oburzcie	niech oburzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m oburzyłem był oburzyłeś był oburzył był oburzyliśmy byli oburzyliście byli oburzyli byli ż oburzyłam była oburzyłaś była oburzyła była oburzyłyśmy były oburzyłyście były oburzyły były n oburzyłom było oburzyłoś było oburzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego oburzono tryb przypuszczający m oburzyłbym, byłbym oburzył oburzyłbyś, byłbyś oburzył oburzyłby, byłby oburzył oburzylibyśmy, bylibyśmy oburzyli oburzylibyście, bylibyście oburzyli oburzyliby, byliby oburzyli ż oburzyłabym, byłabym oburzyła oburzyłabyś, byłabyś oburzyła oburzyłaby, byłaby oburzyła oburzyłybyśmy, byłybyśmy oburzyły oburzyłybyście, byłybyście oburzyły oburzyłyby, byłyby oburzyły n oburzyłobym, byłobym oburzyło oburzyłobyś, byłobyś oburzyło oburzyłoby, byłoby oburzyło imiesłów przymiotnikowy przeszły m oburzony, nieoburzony oburzeni, nieoburzeni ż oburzona, nieoburzona oburzone, nieoburzone n oburzone, nieoburzone imiesłów przysłówkowy uprzedni oburzywszy rzeczownik odczasownikowy oburzenie, nieoburzenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oburzanie n, oburzenie n

czas. oburzać ndk.

przym. oburzony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: oburzać

źródła: