odgłos

odgłos (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔdɡwɔs], AS: [odgu̯os] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dźwięk towarzyszący jakiejś czynności lub wydawany przez coś, brzmienie czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odgłos	odgłosy
dopełniacz	odgłosu	odgłosów
celownik	odgłosowi	odgłosom
biernik	odgłos	odgłosy
narzędnik	odgłosem	odgłosami
miejscownik	odgłosie	odgłosach
wołacz	odgłosie	odgłosy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) odgłos kroków • odgłos rozmowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dźwięk

hiponimy:

(1.1) bełt, brzęk, bulgot, bzyk, chrobot, chrzęst, czkawka, echo, gwizd, huk, jęk, kaszlnięcie, kichnięcie, klaśnięcie, łkanie, łopot, mlask, świst, pisk, plusk, pogwar, pukanina, ryk, salwa, skowyt, skrzyp, stuk, syk, szloch, szum, szurgot, tętent, terkot, trzask, tupot, uderzenie, westchnienie, wycie, zgrzyt

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sound
• francuski: (1.1) bruit m
• rosyjski: (1.1) отглос m, отголосок m, отзвук m, эхо n
• tybetański: (1.1) ང་ར
• ukraiński: (1.1) ві́дгомін m, ві́дголос m, відлу́ння n

źródła: