odwet

odwet (język polski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: od•wet

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odwzajemnienie za zło

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	odwet
dopełniacz	odwetu
celownik	odwetowi
biernik	odwet
narzędnik	odwetem
miejscownik	odwecie
wołacz	odwecie

przykłady:

(1.1) Nie zawaham się wziąć odwetu za moich towarzyszy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wziąć odwet

synonimy:

(1.1) zemsta, odpłata, rewanż

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. odwetowy

rzecz. odwecik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) retaliation, reprisal
• azerski: (1.1) intiqam
• baskijski: (1.1) errepresalia
• czeski: (1.1) odplata ż, odveta ż, represe ż
• fiński: (1.1) kostoisku
• francuski: (1.1) représaille ż
• gruziński: (1.1) შურისგება
• hiszpański: (1.1) represalia ż, venganza ż
• interlingua: (1.1) retaliation
• japoński: (1.1) 復讐(ふくしゅう)
• macedoński: (1.1) одмазда ż
• malgaski: (1.1) tody
• niderlandzki: (1.1) vergelding ż
• niemiecki: (1.1) Vergeltung ż
• nowogrecki: (1.1) ρεβάνς ż
• portugalski: (1.1) retaliação ż, represália ż
• rosyjski: (1.1) месть ż
• serbski: (1.1) одмазда ż
• słowacki: (1.1) odplata ż, odveta ż
• włoski: (1.1) contrappasso m, rappresaglia ż, ritorsione ż

źródła: