ordsprog

ordsprog (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈoˀrˌsbråˀw]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. przysłowie

odmiana:

(1.1) et ordsprog, ordsproget, ordsprog, ordsprogene

przykłady:

(1.1) Talemåder forveksles ofte med ordsprog, som også overordnet defineres som faste vendinger i sproget. → Porzekadła często myli się z przysłowiami, które również są ogólnie definiowane jako utarte zwroty w języku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ordsprogsagtig

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. ord + sprog

uwagi:

por. talemåde, vending

źródła: