organizm
organizm (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) biol. istota żywa charakteryzująca się procesami życiowymi; zob. też organizm w Wikipedii
- (1.2) med. cielesny ustrój człowieka
- (1.3) przen. pewna całość złożona ze współpracujących ze sobą elementów
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik organizm organizmy dopełniacz organizmu organizmów celownik organizmowi organizmom biernik organizm organizmy narzędnik organizmem organizmami miejscownik organizmie[1] organizmach wołacz organizmie[1] organizmy
- przykłady:
- (1.1) Energia słoneczna jest bardzo ważna dla organizmów żywych.
- (1.2) Na starość nasz organizm zaczyna niestety szwankować.
- (1.3) Służby oczyszczania to ważny element organizmu miasta.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) organizm acidofilny / acidofobowy / aerobowy / antarktyczny / autochtoniczny / bezjądrowy / cudzożywny / samożywny / endotermiczny / eurybatyczny / euryfotyczny / euryhaliczny / euryhydryczny / eurytermiczny / eurytypowy / heterotroficzny / homotroficzny / koprofilny / jednokomórkowy / wielokomórkowy / macierzysty / potomny / wielożerny / modelowy / wymarły / żeński / męski / obojnaczy • komórka organizmu
- (1.2) organizm mężczyzny / kobiety / dorosłego / dziecka / noworodka • zdrowy / chory organizm
- (1.3) organizm miejski • organizm przedsiębiorstwa / korporacji / miasta
- synonimy:
- (1.2) ciało
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. organiczność ż, organ m, organizacja ż, organy m lm, organellum n, organicyzm m, organizer m, organik m, organista m, organistka ż
- czas. organizować, zorganizować
- przym. organistyczny, organiczny, organicystyczny, organistowski
- przysł. organicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. ὄργανον → instrument
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) organizëm m
- angielski: (1.1) organism
- arabski: (1.1) نظام, متعضية
- baskijski: (1.1) organismo
- białoruski: (1.1) арганізм m; (1.2) арганізм m
- bułgarski: (1.1) организъм m; (1.2) организъм m
- chiński standardowy: (1.2) 身体 (shēntǐ)
- chorwacki: (1.1) organizam m; (1.2) organizam m
- czeski: (1.1) organismus m, organizmus m; (1.2) organismus m, organizmus m; (1.3) organismus m, organizmus m
- duński: (1.1) organisme w; (1.2) organisme w; (1.3) organisme w
- esperanto: (1.1) organismo
- francuski: (1.1) organisme m
- hindi: (1.1) जीव
- hiszpański: (1.1) organismo m
- interlingua: (1.1) organismo
- islandzki: (1.1) lífvera ż
- kataloński: (1.1) organisme m
- łaciński: (1.1) organismus
- macedoński: (1.1) организам m
- niderlandzki: (1.1) organisme n; (1.2) organisme
- niemiecki: (1.1) Organismus m, Lebewesen n
- norweski (bokmål): (1.1) organisme m; (1.3) organisme m
- norweski (nynorsk): (1.1) organisme m; (1.3) organisme m
- nowogrecki: (1.1) οργανισμός m
- ormiański: (1.1) օրգանիզմ
- rosyjski: (1.1) организм m; (1.2) организм m; (1.3) организм m
- słowacki: (1.1) organizmus m; (1.2) organizmus m; (1.3) organizmus m
- szwedzki: (1.1) organism w
- ukraiński: (1.1) організм m; (1.2) організм m; (1.3) організм m
- włoski: (1.1) organismo m; (1.2) organismo m; (1.3) entità ż, organismo m
- źródła:
organizm (język turkmeński)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) organizm
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: