orkiestron

orkiestron (język polski)

orkiestron (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔrʲˈcɛstrɔ̃n], AS: [orʹḱestrõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) teatr. wydzielone miejsce w teatrze, operze itp., przeznaczone dla orkiestry; zob. też orkiestron w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	orkiestron	orkiestrony
dopełniacz	orkiestronu	orkiestronów
celownik	orkiestronowi	orkiestronom
biernik	orkiestron	orkiestrony
narzędnik	orkiestronem	orkiestronami
miejscownik	orkiestronie	orkiestronach
wołacz	orkiestronie	orkiestrony

przykłady:

(1.1) (…) orkiestron nie pomieścił wszystkich muzyków i zająć musieli też obie boczne galerie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fosa orkiestrowa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. orkiestra ż

przym. orkiestrowy, orkiestralny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) orkestrejo, orkestro
• rosyjski: (1.1) оркестро́вая я́ма ż

źródła: