otocjon

otocjon (język polski)

otocjon (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔˈtɔt͡sʲjɔ̃n], AS: [otocʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. ssak afrykański przypominający psa i lisa, z charakterystycznymi długimi uszami; zob. też otocjon w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	otocjon	otocjony
dopełniacz	otocjona	otocjonów
celownik	otocjonowi	otocjonom
biernik	otocjona	otocjony
narzędnik	otocjonem	otocjonami
miejscownik	otocjonie	otocjonach
wołacz	otocjonie	otocjony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bat-eared fox
• czeski: (1.1) pes ušatý m
• niemiecki: (1.1) Löffelhund m
• szwedzki: (1.1) afrikansk öronhund w

źródła: