parma

parma (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈparma], AS: [parma]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. niewielka tarcza rzymskiego piechura lub kawalerzysty

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) parma

źródła:

parma (język angielski)

parmas (1.1)

Roman cavalerist with parma (1.2)

parma (1.3)

wymowa:

wymowa australijska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. kangur parma

(1.2) hist. parma (niewielka tarcza rzymskiego piechura lub kawalerzysty)

(1.3) kulin. parmigiana (południowowłoska potrawa)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

parma (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) icht. brzana

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	parma	parmy
dopełniacz	parmy	parem
celownik	parmě	parmám
biernik	parmu	parmy
wołacz	parmo	parmy
miejscownik	parmě	parmách
narzędnik	parmou	parmami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. parmový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

parma (quenya)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) książka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Słownik Quenyi. Licencja CC-BY-SA 3.0