petent

petent (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɛtɛ̃nt], AS: [petẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek ubiegający się o coś, składający swoją prośbę, podanie w urzędzie, sądzie itp.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	petent	petenci
dopełniacz	petenta	petentów
celownik	petentowi	petentom
biernik	petenta	petentów
narzędnik	petentem	petentami
miejscownik	petencie	petentach
wołacz	petencie	petenci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. pytok

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska petentka

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. petentis, D. od petens < łac. petere → prosić, żądać, wymagać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) applicant, petitioner
• jidysz: (1.1) אינטערעסאַנט m (interesant)
• kazachski: (1.1) өтінішкер
• niemiecki: (1.1) Petent m, Interessent m
• rosyjski: (1.1) заявитель m

źródła: