plac
plac (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wydzielona część miasta, otoczona ulicami i budynkami, zwykle wyłączona z ruchu pojazdów; zob. też plac w Wikipedii
- (1.2) określone miejsce
- (1.3) daw. wolna przestrzeń, wolne miejsce[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plac place dopełniacz placu placów celownik placowi placom biernik plac place narzędnik placem placami miejscownik placu placach wołacz placu place
- przykłady:
- (1.1) Na placu przed ministerstwem demonstrowali niezadowoleni.
- (1.2) Na placu bitwy nie było już nikogo.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rondo, skrzyżowanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) plac boju • plac zabaw
- uwagi:
- Niepoprawna jest forma dopełniacza liczby mnogiej „placy”[3].
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) shesh
- angielski: (1.1) square
- arabski: (1.1) ميدان (mīdān) m
- azerski: (1.1) meydan
- baskijski: (1.1) enparantza, plaza
- chiński standardowy: (1.1) 广场 (guǎngchǎng)
- chorwacki: (1.1) trg m
- duński: (1.1) plads w
- esperanto: (1.1) placo
- estoński: (1.1) väljak
- fiński: (1.1) aukio
- francuski: (1.1) place ż
- hiszpański: (1.1) plaza ż
- islandzki: (1.1) torg n, pláss n
- jidysz: (1.1) פּלאַץ m (plac), סקווער m (skwer)
- kataloński: (1.1) plaça ż
- krymskotatarski: (1.1) meydan
- litewski: (1.1) aikštė ż
- maltański: (1.1) pjazza ż
- niemiecki: (1.1) Platz m
- nowogrecki: (1.1) πλατεία n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) praça
- rosyjski: (1.1) площадь ż
- rumuński: (1.1) piață ż
- słowacki: (1.1) námestie
- szwedzki: (1.1) plats w, torg n
- turecki: (1.1) meydan
- wilamowski: (1.1) płon
- włoski: (1.1) piazza ż
- źródła:
- ↑
Hasło „plac” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
- ↑ Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X.
plac (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) plac
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
plac (język kaszubski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) môl
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.