plemię

plemię (język polski)

wymowa:

lp IPA: [ˈplɛ̃mʲjɛ], AS: [plẽmʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• denazal.• i → j ; lm IPA: [ˈplɛ̃mʲjɔna] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) forma przedpaństwowej organizacji społeczeństw, grupa spokrewnionych rodów zamieszkujących jeden obszar; zob. też plemię w Wikipedii

(1.2) biol. kategoria systematyki roślin i zwierząt; zob. też plemię (biologia) w Wikipedii

(1.3) przest. pokolenie, potomstwo, ród

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plemię	plemiona
dopełniacz	plemienia	plemion
celownik	plemieniu	plemionom
biernik	plemię	plemiona
narzędnik	plemieniem	plemionami
miejscownik	plemieniu	plemionach
wołacz	plemię	plemiona

przykłady:

(1.1) W Brazylii, w dżungli Amazonii odkryto nieznane do tej pory plemię.

(1.3) Polskie wydało go plemię, • Wstrzymał słońce, ruszył ziemię!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) przym. plemienny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.3) prasł. *plemę

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: pokolenie, potomstwo, ród

• angielski: (1.1) tribe; (1.2) tribe
• arabski: (1.1) عشيرة, قبيلة
• baskijski: (1.1) tribu
• białoruski: (1.1) племя n; (1.3) племя n
• czeski: (1.1) plemeno n
• esperanto: (1.1) tribo, gento
• fiński: (1.1) heimo
• francuski: (1.1) tribu ż; (1.2) tribu ż
• gudźarati: (1.1) જાત ż (jāta)
• hiszpański: (1.1) tribu ż
• islandzki: (1.1) þjóðflokkur m, ættbálkur m
• japoński: (1.1) 部族 (ぶぞく, buzoku); (1.2) 族 (ぞく, zoku)
• jidysz: (1.1) שבֿט m (szejwet)
• kataloński: (1.1) tribu m
• kazachski: (1.1) тайпа
• litewski: (1.1) kiltis ż
• niderlandzki: (1.1) stam m
• niemiecki: (1.1) Stamm m, Volksstamm m; (1.2) Tribus ż
• nowogrecki: (1.1) φυλή ż, φύλο n; (1.2) φύλο n
• rosyjski: (1.1) племя n; (1.2) триба ż, колено n; (1.3) племя n
• szwedzki: (1.1) stam w
• ukraiński: (1.1) плем'я n
• węgierski: (1.2) nemzetségcsoport
• włoski: (1.1) tribù ż; (1.2) tribù ż

źródła: