podwajanie
podwajanie (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zwiększanie czegoś dwukrotnie
- (1.2) wzmaganie intensywności czegoś[1]
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik podwajanie dopełniacz podwajania celownik podwajaniu biernik podwajanie narzędnik podwajaniem miejscownik podwajaniu wołacz podwajanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) duplikowanie, dublowanie
- (1.2) wzmaganie
- antonimy:
- (1.1) niepodwajanie
- hiperonimy:
- (1.1) zwielokrotnianie, multiplikowanie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwa n, podwojenie n, podwajalność ż, zdwajanie n, dwójka ż, dwója ż, dwójeczka ż, dwójnia ż, dwojenie n, podwójność ż, dwojakość ż, dwoistość ż, dwójniak m, dwojak m, dwojaczek m, dwójkowanie n, dwójarz m, dwójara ż, dwójkowicz m, dwójkowiczka ż, dwojaki nmos
- czas. podwajać ndk., podwoić dk., zdwajać ndk., zdwoić dk., dwoić ndk., dwójkować ndk.
- przym. podwójny, dwójkowy, dwojaki, dwoisty, drugi
- przysł. podwójnie, dwójkowo, dwojako, dwoiście, w dwójnasób
- licz. dwa, dwojaki
- form. słow. dwu-, dwój-
- tem. słow. drugo-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od podwajać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) duplicación ż
- nowogrecki: (1.1) διπλασιασμός m
- źródła:
- ↑ Hasło „podwoić — podwajać” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.