pokwitowanie

pokwitowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔkfʲitɔˈvãɲɛ], AS: [pokfʹitovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od pokwitować

(1.2) potwierdzenie odbioru czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pokwitowanie
dopełniacz	pokwitowania
celownik	pokwitowaniu
biernik	pokwitowanie
narzędnik	pokwitowaniem
miejscownik	pokwitowaniu
wołacz	pokwitowanie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pokwitowanie	pokwitowania
dopełniacz	pokwitowania	pokwitowań
celownik	pokwitowaniu	pokwitowaniom
biernik	pokwitowanie	pokwitowania
narzędnik	pokwitowaniem	pokwitowaniami
miejscownik	pokwitowaniu	pokwitowaniach
wołacz	pokwitowanie	pokwitowania

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) potwierdzenie, poświadczenie, dowód, kwit; przest. recepis

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) receipt
• esperanto: (1.2) kvitanco
• jidysz: (1.2) קבלה ż (kabole)
• niemiecki: (1.2) Quittung ż
• rosyjski: (1.2) квитанция ż

źródła: