powitanie

powitanie (język polski)

powitania (1.1) w różnych językach

powitanie (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌpɔvʲiˈtãɲɛ], AS: [povʹitãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) forma zwrotu grzecznościowego lub gest wykonywany podczas witania się z inną osobą; zob. też powitanie w Wikipedii

(1.2) ceremonia związana z witaniem gości

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powitanie	powitania
dopełniacz	powitania	powitań
celownik	powitaniu	powitaniom
biernik	powitanie	powitania
narzędnik	powitaniem	powitaniami
miejscownik	powitaniu	powitaniach
wołacz	powitanie	powitania

przykłady:

(1.1) Powitanie wyszło bardzo niezręcznie, gdyż zapomniałam imienia gościa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na powitanie

(1.2) oficjalne / uroczyste powitanie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. witać ndk., powitać (się) dk.

przym. powitalny

przysł. powitalnie

związki frazeologiczne:

jakie powitanie, takie i podziękowanie

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) greeting
• białoruski: (1.1) прывітанне n; (1.2) прывітанне n
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) прывітаньне n; (1.2) прывітаньне n
• chiński standardowy: (1.1) 欢迎 (huānyíng); (1.2) 欢迎 (huānyíng)
• duński: (1.1) velkomst w
• esperanto: (1.1) saluto
• hiszpański: (1.1) salutación ż, saludo m
• ido: (1.1) saluto
• japoński: (1.1) あいさつ
• niemiecki: (1.1) Begrüßung ż, Empfang m
• rosyjski: (1.1) приве́тствие n; (1.2) приве́тствие n
• włoski: (1.1) salutazione ż, saluto m

źródła: