próżność

próżność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpruʒnɔɕt͡ɕ], AS: [pružność] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha osoby, która jest próżna; charakteryzuje ją chęć imponowania innym lub małostkowe ambicje

(1.2) cecha tego, co próżne; cecha tych, którzy są próżni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	próżność
dopełniacz	próżności
celownik	próżności
biernik	próżność
narzędnik	próżnością
miejscownik	próżności
wołacz	próżności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) schlebiać próżności

synonimy:

(1.1) bufonada, mania wielkości, megalomania, nieskromność, zadufanie, zarozumiałość

antonimy:

(1.1) zob. skromność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. próżnia ż, próżniactwo n, próżniak m, próżniaczka ż, opróżnianie n

przym. próżny, próżniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vanity
• arabski: (1.1) مباهاة ż
• esperanto: (1.1) vanteco
• francuski: (1.1) vanité ż
• hiszpański: (1.1) vanidad ż
• nowogrecki: (1.1) ματαιοδοξία ż

źródła: