przebierać (język polski)

edytuj
 
kobiety przebierają (1.4) oliwki
 
tenisista przebiera się (2.1)
wymowa:
IPA[pʃɛˈbʲjɛrat͡ɕ], AS[pšebʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przebrać)

(1.1) przerzucać, przekładać jakieś rzeczy
(1.2) poruszać ciągle nogami lub palcami
(1.3) wybrzydzać, grymasić, nie móc zdecydować się
(1.4) oczyszczać coś drobnego
(1.5) zmieniać komuś ubranie
(1.6) dobierać komuś kostium, przebranie

czasownik zwrotny niedokonany przebierać się (dk. przebrać się)

(2.1) zmieniać ubranie, zakładać inne ubranie
(2.2) zakładać kostium, przebranie
odmiana:
(1.1-6) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Przebierała w szafie pełnej ubrań w poszukiwaniu szalika.
(1.2) Dziecko leżące w łóżeczku przebierało nóżkami i rączkami.
(1.3) Nie przebierał w argumentach i wyraził się bardzo bezpośrednio.
(2.1) Dorota poszła do swojego pokoju żeby przebrać się w sukienkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przebranie n, przebieranie n, przebieraniec m, przebieranka ż
związki frazeologiczne:
przebierać jak w ulęgałkachnie przebierać w słowachprzebrała się miarka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  NODES