przechodzień

przechodzień (język polski)

przechodnie (1.1)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈxɔd͡ʑɛ̇̃ɲ], AS: [pšeχoʒ́ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba idąca ulicą lub chodnikiem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przechodzień	przechodnie
dopełniacz	przechodnia	przechodniów / przechodni
celownik	przechodniowi	przechodniom
biernik	przechodnia	przechodniów / przechodni
narzędnik	przechodniem	przechodniami
miejscownik	przechodniu	przechodniach
wołacz	przechodniu	przechodnie

przykłady:

(1.1) Samochód potrącił przechodnia na przejściu dla pieszych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przypadkowy / spóźniony przechodzień • nieliczni przechodnie • tłum przechodniów

synonimy:

(1.1) przest. przechodni

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przechodni mos, przechodka ż, przechadzka ż, przechodniość ż, przechodzenie n, przejście n, przejściówka ż

czas. przechodzić ndk., przejść dk., przechadzać się ndk.

przym. przechodzony, przechodni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) passer-by
• czeski: (1.1) kolemjdoucí m
• francuski: (1.1) passant m
• hiszpański: (1.1) transeúnte m
• łotewski: (1.1) garāmgājējs m
• niemiecki: (1.1) Passant m
• nowogrecki: (1.1) περαστικός m
• rosyjski: (1.1) прохожий m
• ukraiński: (1.1) перехожий m
• węgierski: (1.1) járókelő
• włoski: (1.1) passante m

źródła: