recht

recht (język niderlandzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) prawo, zbiór przepisów, zezwoleń, obowiązków, przywilejów oraz kar związanych z ich nieprzestrzeganiem

(1.2) prawo, przywilej, zezwolenie na coś

przymiotnik

(2.1) prosty

odmiana:

(1.2) lm rechten; zdrobn. lp rechtje; lm rechtjes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.2) onrecht, plicht

(2.1) krom, scheef

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

recht hebben op

etymologia:

uwagi:

źródła:

recht (język niemiecki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawy (po prawej stronie)

(1.2) prawy, słuszny

(1.3) właściwy, odpowiedni

odmiana:

(1.1-3)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der rechte ein rechter rechter	die rechte eine rechte rechte	das rechte ein rechtes rechtes	die rechten rechten rechte
Gen.	słaba mieszana mocna	des rechten eines rechten rechten	der rechten einer rechten rechter	des rechten eines rechten rechten	der rechten rechten rechter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem rechten einem rechten rechtem	der rechten einer rechten rechter	dem rechten einem rechten rechtem	den rechten rechten rechten
Akk.	słaba mieszana mocna	den rechten einen rechten rechten	die rechte eine rechte rechte	das rechte ein rechtes rechtes	die rechten rechten rechte

(1.1) st. wyższy -; st. najwyższy -

przykłady:

(1.1) Das Schwimmbad ist auf der rechten Seite. → Basen jest po prawej stronie.

(1.2) Du hast recht/Recht, ich soll das nicht tun. → Masz rację, nie powinienem tego robić.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) link

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Recht n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Po reformie pisowni w zwrotach recht behalten/bekommen/haben/geben obok pisowni małą literą dopuszczalna jest również pisownia dużą literą (Recht behalten/bekommen/haben/geben).

źródła: