renoma

renoma (język polski)

wymowa:

IPA: [rɛ̃ˈnɔ̃ma], AS: [rẽnõma], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sława, dobra opinia o kimś lub o czymś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	renoma
dopełniacz	renomy
celownik	renomie
biernik	renomę
narzędnik	renomą
miejscownik	renomie
wołacz	renomo

przykłady:

(1.1) Pan Kowalski cieszył się renomą dobrego artysty.

składnia:

(1.1) renoma + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prestiż, wziętość, sława, popularność, rozgłos

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. renomowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. renommée < łac. nominare → nazywać < łac. nomen → nazwa, imię

uwagi:

(1.1) Renoma oznacza bardzo dobrą opinię, świetną reputację, niepoprawne zatem jest użycie wyrażenia dobra renoma, gdyż jest to pleonazm, nie można mieć też złej renomy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) renown
• arabski: (1.1) صيت, سمعة
• bułgarski: (1.1) реноме n
• duński: (1.1) renommé, ry
• esperanto: (1.1) renomo, famo
• francuski: (1.1) renommée ż
• hiszpański: (1.1) renombre m
• jidysz: (1.1) נאָמען m (nomen)
• niemiecki: (1.1) Ruf m, Renommee ż
• nowogrecki: (1.1) υπόληψη ż, φήμη ż
• szwedzki: (1.1) renommé n
• włoski: (1.1) rinomanza ż

źródła: