rezydencja

rezydencja (język polski)

rezydencja (1.1) biskupia

wymowa:

IPA: [ˌrɛzɨˈdɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [rezydẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wielki budynek mieszkalny o charakterze reprezentacyjnym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rezydencja	rezydencje
dopełniacz	rezydencji	rezydencji / przest. rezydencyj
celownik	rezydencji	rezydencjom
biernik	rezydencję	rezydencje
narzędnik	rezydencją	rezydencjami
miejscownik	rezydencji	rezydencjach
wołacz	rezydencjo	rezydencje

przykłady:

(1.1) Znany angielski piłkarz mieszka w ogromnej rezydencji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rezydent mos, rezydentka ż, rezydentura ż

czas. rezydować ndk.

przym. rezydencjalny, rezydencjonalny, rezydencyjny, rezydentny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. resido → przebywam

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) residence
• arabski: (1.1) منزل, مقر
• francuski: (1.1) résidence
• niemiecki: (1.1) Residenz ż
• ukraiński: (1.1) резиде́нція ż
• wilamowski: (1.1) rezydenc ż

źródła: