ridder

ridder (język duński)

ridder (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈrɪdər/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) hist. rycerz

(1.2) przen. rycerz

odmiana:

przykłady:

(1.1) Det lykkedes for en modig ridder at anbringe et spejl så tæt på basilisken, at den så sit eget spejlbillede. → Udało się pewnemu odważnemu rycerzowi donieść lustro tak blisko bazyliszka, że ten zobaczył własne odbicie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. ridder

uwagi:

źródła:

ridder (język niderlandzki)

ridder (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈrɪdər/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. rycerz

odmiana:

(1.1) lp ridder; lm ridders

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ridder (język norweski (bokmål))

ridder (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. rycerz

odmiana:

(1.1) en ridder, ridderen, riddere, ridderne

przykłady:

(1.1) Den tapre gutten ble slått til ridder av kongen selv. → Dzielny chłopak został pasowany na rycerza przez samego króla.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: