rozbój
rozbój (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) praw. napad bandycki w celu ograbienia[1]; zob. też rozbój w Wikipedii
- (1.2) uprawianie grabieży[1]
- (1.3) przen. jawna niesprawiedliwość, wyzysk[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozbój rozboje dopełniacz rozboju rozbojów celownik rozbojowi rozbojom biernik rozbój rozboje narzędnik rozbojem rozbojami miejscownik rozboju rozbojach wołacz rozboju rozboje
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rozbój z użyciem niebezpiecznego narzędzia • dokonać / dopuścić się rozboju • usiłowanie rozboju • ofiara / sprawca rozboju
- (1.3) jawny rozbój
- synonimy:
- (1) grabież, rabunek
- (1.3) bezprawie, granda, jawny wyzysk
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) napad
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozbójnik m, rozbójnictwo n, rozbójniczka ż
- przym. rozbójniczy
- związki frazeologiczne:
- rozbój na prostej drodze • rozbój na równej drodze • rozbój w biały dzień
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) robbery; (1.2) robbery; (1.3) robbery
- arabski: (1.1) سطو m
- cerkiewnosłowiański: (1.1) разбой m; (1.2) разбой m; (1.3) разбой m
- hiszpański: (1.1) saqueo m
- interlingua: (1.1) depredation
- szwedzki: (1.1) röveri n
- ukraiński: (1.1) розбій m
- włoski: (1.1) rapina ż, ruberia ż
- źródła:
