służalec
służalec (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pogard. osoba bez poczucia własnej godności, która służy komuś i bezkrytycznie wykonuje jego polecenia
- (1.2) daw. o czyimś służącym[1]
- przykłady:
- (1.1) To ich nęci, to z ludzi wolnych służalcami czyni, nie brak tego, co niezbędne, jak powiadają, o nie! Jeno pragnienie rzeczy zbędnych, zazdroszczenie przepychu.[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sługus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. służenie n, służba ż, służący m, służąca ż, służalczość ż, służbowy mos, służebniczka ż, służka ż
- czas. służyć ndk.
- przym. służbowy, służalczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Lukian, Dialogi, przekł. Michał Konstanty Bogucki, Ossolineum, 1962