służbowy

służbowy (język polski)

wymowa:

IPA: [swuʒˈbɔvɨ], AS: [su̯užbovy] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od służba

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) żołnierz, który ma dyżur

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	służbowy		służbowa	służbowe	służbowi	służbowe
dopełniacz	służbowego		służbowej	służbowego	służbowych
celownik	służbowemu		służbowej	służbowemu	służbowym
biernik	służbowego	służbowy	służbową	służbowe	służbowych	służbowe
narzędnik	służbowym		służbową	służbowym	służbowymi
miejscownik	służbowym		służbowej	służbowym	służbowych
wołacz	służbowy		służbowa	służbowe	służbowi	służbowe

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	służbowy	służbowi
dopełniacz	służbowego	służbowych
celownik	służbowemu	służbowym
biernik	służbowego	służbowych
narzędnik	służbowym	służbowymi
miejscownik	służbowym	służbowych
wołacz	służbowy	służbowi

przykłady:

(1.1) Nie mogłem jej zarzucić niedopełniania obowiązków służbowych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. służba ż, sługa m, służebny m, służąca ż, służka m/ż, służalstwo n, służalec m, służebność ż, służebnictwo n, służebnik m, służebniczek m, służebnica ż, służebniczka ż, służenie n

czas. służyć ndk.

przym. służalczy, służebny, służebnościowy

przysł. służbowo, służalczo, służebnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) official, business, company
• niderlandzki: (1.1) werkgerelateerd, professioneel
• niemiecki: (1.1) dienstlich
• ukraiński: (1.1) службовий

źródła: