samoobsługowy

samoobsługowy (język polski)

sklep samoobsługowy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌsãmɔːpswuˈɡɔvɨ], AS: [sãm•opsu̯ugovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• dł. sam.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) o sklepie, usługach itp.: taki, który nie wymaga personelu obsługującego

(1.2) o człowieku niepełnosprawnym: taki, który nie wymaga pomocy w codziennych czynnościach

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	samoobsługowy		samoobsługowa	samoobsługowe	samoobsługowi	samoobsługowe
dopełniacz	samoobsługowego		samoobsługowej	samoobsługowego	samoobsługowych
celownik	samoobsługowemu		samoobsługowej	samoobsługowemu	samoobsługowym
biernik	samoobsługowego	samoobsługowy	samoobsługową	samoobsługowe	samoobsługowych	samoobsługowe
narzędnik	samoobsługowym		samoobsługową	samoobsługowym	samoobsługowymi
miejscownik	samoobsługowym		samoobsługowej	samoobsługowym	samoobsługowych
wołacz	samoobsługowy		samoobsługowa	samoobsługowe	samoobsługowi	samoobsługowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Lubię samoobsługowe sklepy, bo mogę przebierać w towarach.

(1.2) Po rehabilitacji Tadek jest już całkowicie samoobsługowy, choć wciąż jeździ na wózku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) samoobsługowy bar / sklep / market • samoobsługowa pralnia / myjnia / restauracja

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. samoobsługa ż, samoobsługowość ż

przysł. samoobsługowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. samo- + obsługa + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) self-service
• czeski: (1.1) samoobslužný
• esperanto: (1.1) memserva
• hiszpański: (1.1) de autoservicio
• nowogrecki: (1.1) της αυτοεξυπηρέτησης
• słowacki: (1.1) samoobslužný
• włoski: (1.1) a self-service

źródła: