wymowa:
IPA[ˈsfɔra], AS[sfora]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) duże stado psowatych (psów, wilków)
(1.2) łow. para psów gończych prowadzonych razem na polowanie[1]
(1.3) daw. łow. rzemień lub sznur na którym prowadzono psy gończe[1]
(1.4) pogard. pejor. zgraja ludzi
(1.5) st.pol. zgoda
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.4) W tajemnicy, z okolicy, schodzą się sfory zmor[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) smycz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wysforowanie n, wysforowywanie n, sforowanie n, sforność ż, niesforność ż
czas. wysforować dk., wysforowywać ndk., sforować ndk.
przym. sforny, niesforny
przysł. sfornie, niesfornie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. wataha
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Bożena Głowacka, Wyrażenia łowieckie w mowie potocznej, „Poradnik Językowy” nr 2/1949, s. 25.
  2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  3. W. Waglewski, Sfora zmor.
  NODES