sortir

sortir (język francuski)

wymowa:

IPA: /sɔʁ.tiʁ/ ​

​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) wychodzić, wyjść

(1.2) wydobywać się, występować

czasownik przechodni

(2.1) wyprowadzać, wydostawać, wyciągać

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1) czasy złożone tworzy z czasownikiem posiłkowym être

(2) czasy złożone tworzy z czasownikiem posiłkowym avoir

kolokacje:

synonimy:

(1.1) partir

antonimy:

(1.1) entrer

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sortie ż

związki frazeologiczne:

sortir des bornes

etymologia:

uwagi:

źródła:

sortir (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) wychodzić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sortir (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [surˈti]

n-occ. IPA: [sorˈti]

val. IPA: [soɾˈtiɾ]

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) wyruszyć

(1.2) odjechać, odjeżdżać

(1.3) wyłonić się

(1.4) wschodzić (o słońcu)

(1.5) polecieć

(1.6) wyczołgać się

(1.7) pot. chodzić (być w związku)

(1.8) wylogować się

odmiana:

(1) koniugacja collir

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sortida ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sortir (język portugalski)

wymowa:

IPA: /sɔrtiːr/

znaczenia:

czasownik

(1.1) zaopatrywać, dostarczać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: