sosna
sosna (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dendr. Pinus L.[1], drzewo lub krzew iglasty z rodziny sosnowatych; zob. też sosna w Wikipedii
- (1.2) drewno sosnowe
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sosna sosny dopełniacz sosny sosen celownik sośnie sosnom biernik sosnę sosny narzędnik sosną sosnami miejscownik sośnie sosnach wołacz sosno sosny - (1.2) blm;
przypadek liczba pojedyncza mianownik sosna dopełniacz sosny celownik sośnie biernik sosnę narzędnik sosną miejscownik sośnie wołacz sosno
- przykłady:
- (1.1) Ponad 43 hektary niemal 50-letnich brzóz, topoli, olch i sosen może pójść pod topór[2].
- (1.2) To są meble z sosny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sosna zwyczajna • sosna górska • sosna nadmorska
- (1.2) meble / deski z sosny
- synonimy:
- (1.1) bajraczek, bajrak, bożeszka, choinka, choja, chojak, chojar, chojka, chojna, chwoja, jagła, kwik, majak, majok, smrek, sośnia, soś[3]
- (1.2) sośnina
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) limba, kosodrzewina, wejmutka, pinia
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sośnina ż, sosnówka ż, sosnóweczka ż, sosnowiak m, sosnowate nmos, Sosnowiec m
- przym. sosnowy
- przysł. sosnowo
- związki frazeologiczne:
- smukły jak sosna[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pine
- arabski: (1.1) صنوبر m (ṣanawbar)
- azerski: (1.1) şam
- baskijski: (1.1) pinu, ler
- białoruski: (1.1) хвоя ż, сасна ż
- czeski: (1.1) borovice ż
- dolnołużycki: (1.1) chójca ż
- duński: (1.1) fyr w, fyrretræ n
- esperanto: (1.1) pino
- estoński: (1.1) mänd
- fiński: (1.1) mänty
- francuski: (1.1) pin m
- hiszpański: (1.1) pino m
- islandzki: (1.1) fura ż, þinur m
- jaćwieski: (1.1) puse
- jidysz: (1.1) סאָסנע ż (sosne)
- karaimski: (1.1) чам
- kaszubski: (1.1) chójka ż, chòjna ż
- kataloński: (1.1) pi m
- kazachski: (1.1) қарағай
- litewski: (1.1) pušis ż
- łaciński: (1.1) pinus ż; (1.2) pinus ż
- niemiecki: (1.1) Kiefer ż; (1.2) Kieferholz n, Kiefer ż
- norweski (bokmål): (1.1) furu m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) furu ż
- nowogrecki: (1.1) πεύκο n
- portugalski: (1.1) pinheiro m
- rosyjski: (1.1) сосна́ ż
- slovio: (1.1) sosna (сосна)
- słowacki: (1.1) borovica ż; (1.2) borovica ż
- starogrecki: (1.1) πίτυς ż
- szwedzki: (1.1) tall w, fura w; (1.2) furu w, fur w
- turecki: (1.1) çam
- udmurcki: (1.1) пужым
- ukraiński: (1.1) сосна ż
- węgierski: (1.1) tűnyalábos fenyő, hosszútűs fenyő, fenyő; (1.2) fenyő
- wilamowski: (1.1) fiht ż
- włoski: (1.1) pino m
- źródła:
- ↑ Hasło „Pinus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Fakt, nr 01.26 (21), Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Sosna w Słowińskim Parku Narodowym
- ↑ Katarzyna Bednarska, Rośliny w słoweńskiej, czeskiej i polskiej frazeologii, „Acta Unicersitatis Lodziensis”, „Kształcenie polonistyczne cudzoziemców” nr 17/2010, s. 207.
- ↑ Hasło „sosna” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
sosna (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sosna sosny dopełniacz sosny sosen celownik sosně sosnám biernik sosnu sosny wołacz sosno sosny miejscownik sosně sosnách narzędnik sosnou sosnami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) borovice
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- сосна
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sosna (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dendr. borovica lesná, dendr. daw. borovica sosna
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) borovica
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.