sprzęt
sprzęt (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zestaw przedmiotów używanych do wykonywania jakiejś czynności
- (1.2) przedmiot, zazwyczaj urządzenie, używany w określonym celu
- (1.3) roln. koszenie zboża, traw, kopanie warzyw, zbieranie owoców itp. i zwożenie ich z pola, sadu, ogrodu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik sprzęt dopełniacz sprzętu celownik sprzętowi biernik sprzęt narzędnik sprzętem miejscownik sprzęcie wołacz sprzęcie - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sprzęt sprzęty dopełniacz sprzętu sprzętów celownik sprzętowi sprzętom biernik sprzęt sprzęty narzędnik sprzętem sprzętami miejscownik sprzęcie sprzętach wołacz sprzęcie sprzęty
- przykłady:
- (1.1) Spakowałem cały mój sprzęt do nurkowania i pojechałem na Hawaje nurkować.
- (1.1) Sprzęt do golenia był wydawany na 5 minut, pod kontrolą, żeby nikt się nie podciął.
- (1.2) W domu mamy dużo zużytego sprzętu elektronicznego.
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) zbiór
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) equipment, gear; (1.2) apparatus, implement
- arabski: (1.1) أجهزة ż, معدات
- duński: (1.1) udstyr n
- esperanto: (1.1) ilaro; (1.2) ilo
- koreański: (1.1) 장비; (1.2) 설비
- litewski: (1.1) įranga ż
- niderlandzki: (1.1) uitrusting ż, gerei n, benodigdheden m, gereedschap n; (1.2) werktuig n, gereedschap n
- niemiecki: (1.1) Ausrüstung ż; (1.2) Gerät n
- rosyjski: (1.1) снаряжение n; (1.2) оборудование n
- szkocki gaelicki: (1.2) acainn ż
- szwedzki: (1.1) apparatur w, utrustning w; (1.2) redskap n; (1.3) bärgning w
- ukraiński: (1.1) знаряддя n; (1.2) устаткування n, обладнання n; (1.3) збирання врожаю, жнива
- źródła: