störtkruka

störtkruka (język szwedzki)

störtkruka (1.1) på huvudet

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) sport. pot. kask ochronny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) störthjälm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. störta + kruka → runąć + donica

uwagi:

źródła: