stambułczyk (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Stambułu; osoba z tego miasta[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) My, stambułczycy, nadal straszymy rząd historyczną klątwą: wszyscy, którzy zdobędą nasze miasto, stają się wcześniej czy później ofiarą jego tragicznego losu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stambuł mrz, stambułka ż
forma żeńska stambułka ż
przym. stambulski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 274.
  2. Antonio Gala, Turecka namiętność, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa 2015.
  NODES