strażnica
strażnica (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. wojsk. archit. budynek, niekiedy wysoki, w którym pełni się straż; zob. też strażnica (budynek) w Wikipedii
- (1.2) hist. wojsk. budynek lub zespół budynków, w którym stacjonował pododdział ochraniający przydzielony odcinek granicy państwowej w Polsce
- (1.3) hist. wojsk. pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza lub Straży Granicznej; zob. też strażnica (wojsko) w Wikipedii
- (1.4) przen. ostoja, świątynia w sensie kulturowym, społecznym itp.
- (1.5) daw. strażniczka
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik strażnica strażnice dopełniacz strażnicy strażnic celownik strażnicy strażnicom biernik strażnicę strażnice narzędnik strażnicą strażnicami miejscownik strażnicy strażnicach wołacz strażnico strażnice
- przykłady:
- (1.1) W malborskich strażnicach rzadko czuwała straż zamkowa.
- (1.2) Wieczorna grupa wartownicza już powróciła do strażnicy.
- (1.3) Ze względu na trudne warunki terenowe strażnice mogły wystawiać placówki ochraniające granicę na odcinku od 3 do 7 kilometrów[1].
- (1.4) Dla wielu Jasna Góra stanowiła podczas zaborów strażnicę polskości.
- (1.5) Zaczynam pojmować, że nauka to strażnica każdego kroku człowieka[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pot. bocianówka
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) watchtower
- baskijski: (1.1) talaia
- czeski: (1.1) strážní věž ż, pot. špačkárna ż; (1.2) strážnice ż
- duński: (1.1) vagttårn n, kontroltårn n
- esperanto: (1.1) gardistejo, gardejo, gvardiejo
- hiszpański: (1.1) atalaya ż, torre de vigilancia ż
- łaciński: (1.1) specula ż, vigilarium
- łotewski: (1.1) sargbūda ż
- niemiecki: (1.1) Wachturm, Wachtturm
- norweski (bokmål): (1.1) vakttårn n
- norweski (nynorsk): (1.1) vakttårn n
- szwedzki: (1.1) vakttorn n
- węgierski: (1.1) őrtorony
- włoski: (1.1) torre d'avvistamento ż, camera della guardia ż
- źródła: