struga

struga (język polski)

struga (1.1)

struga (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈstruɡa], AS: [struga]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ciecz płynąca wąskim pasmem; płynąca, lejąca się woda, ciecz

(1.2) geogr. mała rzeczka

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: strug

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp ter. od: strugać

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	struga	strugi
dopełniacz	strugi	strug
celownik	strudze	strugom
biernik	strugę	strugi
narzędnik	strugą	strugami
miejscownik	strudze	strugach
wołacz	strugo	strugi

(2.1) zob. strug

przykłady:

(1.1) Struga cieczy spływała z góry.

składnia:

kolokacje:

(1.1) strugi deszczu

synonimy:

(1.2) potok, potoczek, strumyczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. strużka ż

przym. strugowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) praindoeur. *sreu-

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spurt, stream; (1.2) stream
• niderlandzki: (1.1) stroom m, straal ż
• rosyjski: (1.1) струя ż; (1.2) речка ż, рукав m
• szwedzki: (1.1) stråle w
• wilamowski: (1.1) stru̐g ż, strug ż; (1.2) stru̐g ż, strug ż

źródła: