szewc
szewc (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) środ. druk. błąd łamania tekstu, polegający na pozostawieniu na końcu łamu samotnego pierwszego wiersza akapitu[1][2]; zob. też szewc (DTP) w Wikipedii
- (2.2) przest. pot. lin[3]
- (2.3) przest. pot. ciernik[3]
- (2.4) przest. bułka groszowa z mąki żytniej[3]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szewc szewcy[4] dopełniacz szewca szewców celownik szewcowi szewcom biernik szewca szewców narzędnik szewcem szewcami miejscownik szewcu szewcach wołacz szewcze / szewcu szewcy - (2.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szewc szewce dopełniacz szewca szewców celownik szewcowi szewcom biernik szewca szewce narzędnik szewcem szewcami miejscownik szewcu szewcach wołacz szewcze / szewcu szewce
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gw. lwow. szwydryga; gw. (Górny Śląsk) szewiec
- (2.1) sierota
- (2.3) koluszczka, koluszka
- (2.4) szewski placek
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzemieślnik
- hiponimy:
- (1.1) kamasznik
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- kląć jak szewc • pić jak szewc • był szewc, który nie pijał • pilnuj szewcze kopyta • szewc bez butów chodzi
- uwagi:
- w znaczeniu (2.1) używany jest czasem termin bękart
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) shoemaker; (2.1) orphan
- arabski: (1.1) سكاف
- baskijski: (1.1) zapatagin, zapatari
- białoruski: (1.1) шавец m
- czeski: (1.1) švec m
- dolnołużycki: (1.1) šejc m
- duński: (1.1) skomager w
- esperanto: (1.1) botisto, ŝuisto; (2.1) orfo
- francuski: (1.1) cordonnier m; (2.1) orphelin m
- galicyjski: (1.1) zapateiro m
- górnołużycki: (1.1) šewc m
- grenlandzki: (1.1) kamippaliortoq
- hebrajski: (1.1) סנדלר m (san'd'elar)
- hiszpański: (1.1) zapatero m
- interlingua: (1.1) scarpero
- islandzki: (1.1) skósmiður m
- jidysz: (1.1) שוסטער m (szuster)
- kaszubski: (1.1) szewc m
- kataloński: (1.1) sabater m
- łaciński: (1.1) sutor m
- niemiecki: (1.1) Schuhmacher m, Schuster m; (2.1) Schusterjunge m
- nowogrecki: (1.1) τσαγκάρης m, παπουτσής m, υποδηματοποιός m
- rosyjski: (1.1) сапожник m
- szwedzki: (1.1) skomakare w
- ukraiński: (1.1) швець m
- wilamowski: (1.1) siuster m, siüster m, śüster m
- włoski: (1.1) calzolaio m, ciabattino m
- źródła:
- ↑ Hasło „szewc, sierota” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 105.
- ↑ Bartosz Miller, Edytor tekstu, Katedra Mechaniki Konstrukcji WBiIŚ, Politechnika Rzeszowska, s. 28.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3
Hasło „szewc” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 615.
- ↑ Hasło „szewc” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „szewc” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
szewc (język kaszubski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słowniczek polsko-kaszubski, Zawsze Pomorze.