wymowa:
IPA[ʃkaˈradnɨ], AS[škaradny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. wyjątkowo brzydki; budzący odrazę pod względem fizycznym
(1.2) książk. wyjątkowo zły; budzący odrazę pod względem moralnym
(1.3) książk. wyjątkowo dokuczliwy, dający się mocno we znaki
odmiana:
przykłady:
(1.1) Pomiędzy tandetnymi, brzydkimi wersalkami i jakąś szkaradną meblościanką, wciśnięte byłobiurko[1].
(1.1) Biała taksówka wynajęta w Palermo dowiozła pod same drzwi jej rodzinnego domu, szkaradnego, wąskiego, trzypiętrowego budynku przy ul. Scorsone 24[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) szkaradny widok / obraz / kolor • szkaradna budowla
(1.2) szkaradne kłamstwo / zamiary • szkaradny postępek / człowiek
(1.3) szkaradny reumatyzm • szkaradna pogoda / sytuacja • szkaradne robactwo
synonimy:
(1.1) wstrętny, paskudny
(1.2) nikczemny, podły
(1.3) wstrętny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zeszkaradnienie n, szkaradztwo n, szkaradzieństwo n, szkaradziejstwo n, szkaradstwo n, szkaradnik mos, szkaradnienie n, szkaradnica ż, szkarada ż, szkaradność ż
przysł. szkaradnie
czas. szkaradnieć, zeszkaradnieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wiesława Maria Korczyńska, Wróć..., 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Marcelle Padovani, Koniec starej czy narodziny nowej mafii?, „Gazeta Wyborcza”, 1993-02-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  NODES