szkielet
szkielet (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. ogół kości w danym organizmie; zob. też szkielet (anatomia) w Wikipedii
- (1.2) techn. podstawa konstrukcji
- (1.3) przen. struktura, ogólny zarys czegoś
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szkielet szkielety dopełniacz szkieletu szkieletów celownik szkieletowi szkieletom biernik szkielet szkielety narzędnik szkieletem szkieletami miejscownik szkielecie szkieletach wołacz szkielecie szkielety
- przykłady:
- (1.1) Nauczyłem się już wszystkich kości ludzkiego szkieletu.
- (1.2) Zbiłem z listewek szkielet latawca, teraz musimy go obciągnąć papierem i przymocować ogon.
- (1.3) Na razie przygotowałem szkielet programu, teraz musimy dopracować szczegóły.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kościec, układ kostny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szkieletor m, szkieletówka ż
- przym. szkieletowy
- związki frazeologiczne:
- chudy jak szkielet
- uwagi:
- tłumaczenia:
- abchaski: (1.1) аҧсыбаҩ
- afrykanerski: (1.1) skelet, geraamte
- angielski: (1.1) skeleton
- arabski: (1.1) هيكل, هيكل عظمي m
- asturyjski: (1.1) esqueletu m
- baskijski: (1.1) eskeleto, hezurdura; (1.2) egitura
- czeski: (1.1) kostra ż
- duński: (1.1) skelet n; (1.2) skelet n; (1.3) skelet n
- esperanto: (1.1) skeleto, ostaro; (1.2) skeleto; (1.3) skeleto
- francuski: (1.1) squelette m; (1.2) squelette m; (1.3) squelette m
- hiszpański: (1.1) esqueleto m; (1.2) esqueleto m; (1.3) esqueleto m
- interlingua: (1.1) skeleto
- islandzki: (1.1) beinagrind ż
- jidysz: (1.1) געביין n (gebejn), סקעלעט m (skelet)
- kaszubski: (1.1) szkelet m
- kataloński: (1.1) esquelet m; (1.2) esquelet m; (1.3) esquelet m
- litewski: (1.1) griaučiai, skeletas m
- łaciński: (1.1) skeleton n, sceletus m
- łotewski: (1.1) skelets m
- niemiecki: (1.1) Skelett n, Gerippe n; (1.2) Gerüst n
- norweski (bokmål): (1.1) skjelett n
- nowogrecki: (1.1) σκελετός m; (1.2) σκελετός m; (1.3) σκελετός m
- pali: (1.1) aṭṭhikaṅkala m
- portugalski: (1.1) esqueleto m
- romániço: (1.1) schéleto
- rosyjski: (1.1) скелет m; (1.2) скелет m; (1.3) скелет m
- sanskryt: (1.1) संय
- słowacki: (1.1) kostra ż
- szkocki: (1.1) skelet
- szkocki gaelicki: (1.1) cnàimhneach m
- szwedzki: (1.1) skelett n, benrangel w; (1.2) stomme w; (1.3) stomme w
- turecki: (1.1) iskelet
- ukraiński: (1.1) скелет m; (1.2) скелет m; (1.3) скелет m
- węgierski: (1.1) csontváz
- wilamowski: (1.1) śkielet n; (1.2) śkielet n; (1.3) śkielet n
- włoski: (1.1) ossatura ż; scheletro m
- źródła: