sznurek

sznurek (język polski)

sznurki (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈʃnurɛk], AS: [šnurek]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: sznur

(1.2) cienka linka zbudowana z włókien; węższy sznur

(1.3) wąski pas ułożony z pojedynczych elementów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sznurek	sznurki
dopełniacz	sznurka	sznurków
celownik	sznurkowi	sznurkom
biernik	sznurek	sznurki
narzędnik	sznurkiem	sznurkami
miejscownik	sznurku	sznurkach
wołacz	sznurku	sznurki

przykłady:

(1.2) Potrzebne nam są jeszcze dwa sznurki, żeby rozwiesić całe pranie.

(1.3) Sznurek aut ciągnął się po autostradzie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) linka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sznur mrz, sznurówka ż, sznurowanie n, sznurowadło n, sznurowanie n, zasznurowanie n, osznurowanie n

zdrobn. sznureczek m

czas. sznurować ndk., zasznurować dk., osznurować dk.

przym. sznurkowy, sznurowy

ims. zasznurowany

związki frazeologiczne:

iść jak po sznurku • Jurek, ogórek, kiełbasa i sznurek • pociągać za sznurki • układać pod sznurek • przysłowia: bogatego i na szubienicy diabli nie wezmą, a biednemu człowiekowi lada sznurek robi amen • złego i sznurek nie utrzyma

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. pasek • taśma • tasiemka • wstążka • sznur • lina

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: sznur

• angielski: (1.2) string, cord, tape, twine
• arabski: (1.2) خيط
• białoruski: (1.1) шнурок m; (1.2) шнурок m; (1.3) шнурок m
• cerkiewnosłowiański: (1.1) вервь ż; (1.2) вервь ż; (1.3) вервь ż
• jidysz: (1.2) שטריקל n (sztrikl)
• kaszubski: (1.1) pòwrózk m; (1.2) pòwrózk m; (1.3) pòwrózk m
• niemiecki: (1.2) Schnur ż, Bindfaden m, Kordel ż
• rosyjski: (1.2) бечёвка ż, веревочка ż, шнурок m
• ukraiński: (1.1) шнурок m, мотузка ż
• wilamowski: (1.2) śniyla n
• włoski: (1.2) spago

źródła: