szron

szron (język polski)

szron (1.1) na drzewach

szron (1.1) na liściach

wymowa:

IPA: [ʃrɔ̃n], AS: [šrõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) warstwa kryształków lodu powstałych z zamarzającej pary wodnej osadzająca się na przedmiotach; zob. też szron w Wikipedii

(1.2) przen. książk. siwizna

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	szron
dopełniacz	szronu
celownik	szronowi
biernik	szron
narzędnik	szronem
miejscownik	szronie
wołacz	szronie

przykłady:

(1.1) Dzień był słoneczny, ale mroźny i drzewa były pokryte szronem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Mazowsze) biały mróz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szronik mrz

czas. oszronić

przym. szronowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) szron i szadź to nie są synonimy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) frost
• arabski: (1.1) صقيع
• baskijski: (1.1) antzigar
• białoruski: (1.1) іней m, шэрань ż; (1.2) шэрань ż
• chorwacki: (1.1) inje n
• czeczeński: (1.1) йис
• duński: (1.1) rim w, rimfrost w
• esperanto: (1.1) prujno
• estoński: (1.1) härmatis
• fiński: (1.1) kuura
• francuski: (1.1) givre m
• hindi: (1.1) तुषार m
• hiszpański: (1.1) escarcha ż; (1.2) canas ż lm
• interlingua: (1.1) pruina
• kaszubski: (1.1) żłódz ż
• kazachski: (1.1) қырау; (1.2) қырау
• liwski: (1.1) ǟrmatõks
• łaciński: (1.1) pruina ż
• niemiecki: (1.1) Reif m
• nowogrecki: (1.1) πάχνη ż; (1.2) άσπρα/γκρίζα μαλλιά n lm
• rosyjski: (1.1) и́ней m, и́зморозь ż; (1.2) про́седь ż
• słowacki: (1.1) srieň m
• ukraiński: (1.1) іній
• węgierski: (1.1) dér
• wilamowski: (1.1) raeif m, rȧjf m, rajf m
• włoski: (1.1) brina ż, galaverna ż

źródła: