sztil (1.1)
wymowa:
IPA[ʃtʲil], AS[štʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. sytuacja na morzu, gdy brak wiatru; zob. też sztil w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Od dwóch dni mamy zupełny sztil, ani podmuchu, a łajba kołysze się tylko na martwej fali.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cisza morska, flauta, 0 B
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Stillecisza < niem. stillcichy[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: flauta
źródła:
  1. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  NODES