sztorm (1.1)
wymowa:
IPA[ʃtɔrm], AS[štorm]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. meteorol. burza morska, podczas której wieje bardzo silny i porywisty wiatr, powodujący powstawanie wysokich fal[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) burza
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztormiak m, sztormowanie n
czas. sztormować ndk.
przym. sztormowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. storm[2], dolnoniem. storm[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sztorm” w: SJP.pl.
  2. Maria Nagajowa, Odpowiednie dać rzeczy słowo, wydanie IV, WSiP, s. 78.
  3.   Hasło „sztorm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żegl. meteorol. sztorm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  NODES
see 1