szwank

szwank (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃfãŋk], AS: [šfãŋk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. krzywda, ujma, uszkodzenie, strata

(1.2) daw. cięcie, uderzenie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Boję się, żebyś z żalu na zdrowiu szwanku nie poniosła.

(1.2) Począł umykać do swojej godpody, lecz dościgniony, (…) po wielu odebranych szwankach, tamże zabity poległ.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyjść z czegoś bez szwanku • narazić kogoś na szwank

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. szwankować

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Schwankung → zmienność

uwagi:

Dziś używane tylko w podanych kolokacjach.

tłumaczenia:

źródła: