tępić
(Przekierowano z tępić się)
tępić (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. stępić)
- (1.1) czynić tępym
- (1.2) zmniejszać natężenie czegoś
czasownik przechodni niedokonany (dk. wytępić)
- (2.1) masowo zabijać (stworzenia żywe)
- (2.2) zwalczać, dążyć do wyeliminowania kogoś lub czegoś; prześladować
czasownik zwrotny niedokonany tępić się (dk. stępić się)
- (3.1) stawać się tępym, ulegać stępieniu
czasownik zwrotny niedokonany tępić się (dk. wytępić się)
- odmiana:
- (1-2) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik tępić czas teraźniejszy tępię tępisz tępi tępimy tępicie tępią czas przeszły m tępiłem tępiłeś tępił tępiliśmy tępiliście tępili ż tępiłam tępiłaś tępiła tępiłyśmy tępiłyście tępiły n tępiłom tępiłoś tępiło tryb rozkazujący niech tępię tęp niech tępi tępmy tępcie niech tępią pozostałe formy czas przyszły m będę tępił,
będę tępićbędziesz tępił,
będziesz tępićbędzie tępił,
będzie tępićbędziemy tępili,
będziemy tępićbędziecie tępili,
będziecie tępićbędą tępili,
będą tępićż będę tępiła,
będę tępićbędziesz tępiła,
będziesz tępićbędzie tępiła,
będzie tępićbędziemy tępiły,
będziemy tępićbędziecie tępiły,
będziecie tępićbędą tępiły,
będą tępićn będę tępiło,
będę tępićbędziesz tępiło,
będziesz tępićbędzie tępiło,
będzie tępićczas zaprzeszły m tępiłem był tępiłeś był tępił był tępiliśmy byli tępiliście byli tępili byli ż tępiłam była tępiłaś była tępiła była tępiłyśmy były tępiłyście były tępiły były n tępiłom było tępiłoś było tępiło było forma bezosobowa czasu przeszłego tępiono tryb przypuszczający m tępiłbym,
byłbym tępiłtępiłbyś,
byłbyś tępiłtępiłby,
byłby tępiłtępilibyśmy,
bylibyśmy tępilitępilibyście,
bylibyście tępilitępiliby,
byliby tępiliż tępiłabym,
byłabym tępiłatępiłabyś,
byłabyś tępiłatępiłaby,
byłaby tępiłatępiłybyśmy,
byłybyśmy tępiłytępiłybyście,
byłybyście tępiłytępiłyby,
byłyby tępiłyn tępiłobym,
byłobym tępiłotępiłobyś,
byłobyś tępiłotępiłoby,
byłoby tępiłoimiesłów przymiotnikowy czynny m tępiący, nietępiący ż tępiąca, nietępiąca tępiące, nietępiące n tępiące, nietępiące imiesłów przymiotnikowy bierny m tępiony, nietępiony tępieni, nietępieni ż tępiona, nietępiona tępione, nietępione n tępione, nietępione imiesłów przysłówkowy współczesny tępiąc, nie tępiąc rzeczownik odczasownikowy tępienie, nietępienie
- przykłady:
- (2.1) Tym środkiem tępimy stonkę na kartoflisku.
- (3.1) Rycerz zauważył, że jego miecz dziwnie szybko się tępi.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ścierać
- (2.1) eksterminować, eliminować, niszczyć, unicestwiać, wytrzebiać, zgładzać
- antonimy:
- (1.1) ostrzyć
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tępak mos, tępienie n, stępienie n, tępota ż
- przym. tępy
- czas. stępić dk.
- przysł. tępo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dull; (2.1) exterminate
- esperanto: (1.1) malakrigi
- nowogrecki: (3.1) στομώνω
- rosyjski: (1.1) тупи́ть; (2.1) уничтожа́ть; (2.2) уничтожа́ть
- szwedzki: (1.1) förslöa, trubba, trubba av; (2.1) utrota, utplåna, utradera, förinta, förgöra; (2.2) bekämpa, förfölja
- ukraiński: (1.1) тупити; (2.1) знищувати; (2.2) знищувати
- włoski: (1.1) smussare; (3.1) perdere il taglio
- źródła: