tetrachlorometan

tetrachlorometan (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɛtraxlɔrɔ̃ˈmɛtãn], AS: [tetraχlorõmetãn], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek organiczny, bezbarwna, trująca ciecz, mająca słodkawy zapach, stosowana jako rozpuszczalnik oraz w gaśnicach; zob. też tetrachlorometan w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tetrachlorometan	tetrachlorometany
dopełniacz	tetrachlorometanu	tetrachlorometanów
celownik	tetrachlorometanowi	tetrachlorometanom
biernik	tetrachlorometan	tetrachlorometany
narzędnik	tetrachlorometanem	tetrachlorometanami
miejscownik	tetrachlorometanie	tetrachlorometanach
wołacz	tetrachlorometanie	tetrachlorometany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tetrachlorek węgla, pot. tetra, daw. czterochlorek węgla, czterochlorometan

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tetrachloromethane, carbon tetrachloride
• szwedzki: (1.1) koltetraklorid w, tetraklormetan, perklormetan, tetra

źródła: