tranzycja

tranzycja (język polski)

wymowa:

IPA: [trãw̃ˈzɨt͡sʲja], AS: [trãũ̯zycʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. chem. zmiana prawidłowych nukleotydów w DNA na inne w ramach jednej grupy zasad azotowych

(1.2) polit. okres przejściowy pomiędzy jednym ustrojem politycznym a drugim

(1.3) rel. ustne przekazywanie tajemnic i prawd wiary pochodzących od ustnego nauczania Jezusa Chrystusa

(1.4) med. proces korekty płci obejmujący zmianę roli społecznej i wizerunku, medyczną diagnostykę, terapię hormonalną zabiegi chirurgiczne oraz zmianę oznaczenia płci prawnej

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tranzycja	tranzycje
dopełniacz	tranzycji	tranzycji
celownik	tranzycji	tranzycjom
biernik	tranzycję	tranzycje
narzędnik	tranzycją	tranzycjami
miejscownik	tranzycji	tranzycjach
wołacz	tranzycjo	tranzycje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.4) detranzycja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tranzycyjny

rzecz. tranzyt mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też tranzycja w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) transition; (1.4) transition
• hiszpański: (1.1) transición ż, mutación ż; (1.2) transición ż, cambio m; (1.3) tradición ż; (1.4) transición ż
• niemiecki: (1.1) Transition ż; (1.2) Transition ż; (1.3) Transition ż; (1.4) Transition ż

źródła: